Met NII naar Milaan in veranderende tijden
Het was nog een geluk dat we konden vliegen, want dit keer werden er een dag voor ons vertrek stakingen aangekondigd bij luchthavenpersoneel in Milaan. Bij ons gingen er alweer alarmbellen af, en de gedachten aan het jaar van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajokull kwamen weer boven drijven. De bus hadden we al bijna geregeld. Maar toch kwam alles goed. Het was fijn om weer in Milaan te mogen zijn, ons te laten inspireren door de mooie presentaties. En het was heel fijn om dit met andere NII leden te doen, leuke gesprekken, het delen van verschil in visies en meningen over diverse presentaties gaf deze reis een extra lading.
Van mij hoor je niet de trends, daarvoor bieden wij andere kanalen, zoals dit jaar Jeroen Junte (Journalist en design-digger) dat gaat verzorgen. Ik zag in het algemene beeld dat het minder uitbundig in de vernieuwingen zat. Maar als je voor de 20e keer in Milaan komt, mag je zeggen dat je erg verwend bent. En dat het iets minder is, dan andere jaren dat is begrijpelijk en eigenlijk ook zeer wenselijk. De trend die er sowieso duidelijk was, ging terug naar de inspiratie die we halen uit de natuur. Ik zelf ben dan geïnteresseerd in Biomimicry, maar zover ging het toch niet. Het was meer de rust die de natuur geeft, waarmee we ons omringen, en misschien dan het kleine stukje zorg dat we voor de natuur hebben, vanwege de klimaat veranderingen.
Maar daarnaast was er ook genoeg overdaad, bijvoorbeeld van Louis Vuitton, Versace Home, Dolce & Gabbana, waar de gekkigheid en vooral de kleurstellingen mega uitbundig waren. Zo’n hele Design Week staat natuurlijk alleen maar in het teken van consumeren, en niet -minderen.
Mijn grootste wroeging is dat bedrijven, in het algemeen, anders moeten gaan ondernemen. Er is een grote discrepantie tussen duurzaam ondernemen en commercie. Kennelijk prevaleren altijd de knikkers. Kan dat dan echt niet anders? Want het moet anders.
Dat maakte ook dat ik de bedrijven die mee waren op deze trip vroeg hoe zij hun bedrijven duurzamer kunnen maken. En dat valt dus nog niet mee. Als je lokaal (Europees) wilt inkopen of laten produceren is daar geen capaciteit voor beschikbaar, of de kosten zijn dusdanig hoog dat (men denkt dat) de consument dit niet gaat betalen. Ik hoop van harte dat hier echt een kentering in komt, en dat we met z’n allen, beginnend bij de designers, aan die knoppen blijven draaien en de zaadjes blijven planten, ooit gaat dan het roer om. En dan is het businessmodel niet meer lineair, maar circulair ofwel een Ecosysteem.
Ik kijk er naar uit!
Astrid van Leeuwen
Trendblog auteurs
De twee personen die bijna dagelijks bezig zijn met het NL Trendinstituut laten van zich horen. Edvard en Astrid zullen met enige regelmaat delen wat zij meemaken, tegenkomen of kwijt willen op hun professionele pad.
Edvard Daamen
Edvard begon met het voeren van het secretariaat van het NII in 1994. Daarna heeft hij alle wisselingen meegemaakt naar het Instituut dat het nu is.
Edvard heeft affiniteit met het onderwerp vanuit zijn opleiding aan de kunstacademie. Edvard heeft een uitermate goed gevoel van kunst, design, esthetiek. Edvard is het aanspreekpunt bij diverse projecten en organiseert de online en live evenementen.
Astrid van Leeuwen
Astrid is gestart toen Texpro (vereniging tot textielpromotie) op ging in het NII, vanaf die fusie is ze niet meer weggegaan.
De achtergrond van Astrid is marketing en business development. Zij slingert graag nieuwe initiatieven aan, om verder te ontwikkelen met het instituut, en houdt de grote en financiële lijnen in de gaten.